Józef Sulewski

(1921-2002)

żołnierz LWP i AK, radny MRN, prezes Budowlanej Spółdzielni Pracy


   Ur. 29 listopada 1921 r. w Grajewie w rodzinie robotniczej, jako syn Józefa i Franciszki zd. Borkowska. Ukończył 7-klasową Szkołę Powszechną w Grajewie. Do 1940 r. był na utrzymaniu rodziców. Ponieważ ojciec był stolarzem wyuczył się przy nim tego zawodu. W okresie XII 1939 – VI 1941 pracował w fabryce tkackiej.

   W okresie okupacji niemieckiej został wywieziony na roboty przymusowe do Giżycka, z których zbiegł w VII 1944 r. i powrócił do Grajewa, gdzie ukrywał się w domu rodzinnym. Został zwerbowany do konspiracyjnego 9 psk AK i przyjął ps. ”Orzeł 2”. W szeregach 4 szwadronu wziął udział w ostatniej bitwie pułku na Osowych Grzędach 8/9 IX 1944 r. Po bitwie przebił się przez linię frontu i został wcielony w szeregi LWP.
   Służył w 11 pułku Brygady Moździerzy. Został skierowany na kurs kierowców, który ukończył w II 1945 r. Od III 1945 r. wraz z jednostką został skierowany na front. Przeszedł szlak bojowy Poznań – Kołobrzeg – Szczecin – Brema – Berlin. 3 maja 1945 r. został awansowany do stopnia kaprala. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w LWP w Słupcu. W 1946 r. został zdemobilizowany. Pozostał Słupcu, gdzie się ożenił i pracował jako stolarz.
   Do Grajewa powrócił wraz z rodziną w IV 1947 r. Rozpoczął pracę w Budowlanej Spółdzielni Pracy, początkowo jako stolarz, później majster i kierownik budowy. W latach 1954-1960 pełnił obowiązki prezesa tej Spółdzielni. W sumie w Spółdzielni Budowlanej pracował aż do końca 1980 r., gdy przeszedł na rentę. W okresie V 1972 – V 1976 pracował w stolarni Spółdzielni Usługowej Kółek Rolniczych w Szczuczynie.
   Udzielał się również społecznie: w latach 1952-1955 był ławnikiem w Sądzie Powiatowym, w latach 1952-1955 radnym MRN, od 1970 (co najmniej do 1994 r.) pełnił obowiązki szefa Służby Ratowniczo-Technicznej w Terenowym Oddziale Samoobrony przy Urzędzie Miasta i Gminy w Grajewie.
   Był członkiem ZBOWiD (od 1947 r.) i Klubu Byłych Żołnierzy 9 PSK i 9 PSK AK (od 1994 r.).
   Zmarł w 2002 r.

Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym Medalem „Zasłużony na Polu Chwały”, Odznaką Grunwaldzką, Medalem za „Odrę, Nysę i Bałtyk”, Medalem za Berlin, Medalem „Zwycięstwa nad Niemcami”.