Stanisław Strzałko

(1898-1918)

członek Polskiej Organizacji Wojskowej

   Urodzony 23 kwietnia 1898 roku w Bargłowie, syn Pawła i Franciszki z Klekotków. Wykształcenie powszechne. Od 1916 roku w Polskiej Organizacji Wojskowej, pseudonim "Kopiejka", dowódca sekcji w komendzie lokalnej w Bargłowie i komendant oddziału lotnego. Był "jednym z najbardziej zasłużonych członków organizacji" , słynął "ze swej wprost legendarnej odwagi", brał udział "w licznych akcjach czynnych", wykazując "niesłychaną odwagę i poświęcenie". Aresztowany z bronią w ręku w pierwszych dniach sierpnia 1918 roku wraz z Janem Nagolskim i Józefem Orbikiem w Tajnie, rozstrzelany po okrutnym śledztwie 8 października 1918 roku w Grajewie. Pośmiertnie odznaczony 12 marca 1931 roku Krzyżem Niepodległości z Mieczami.
   W śledztwie nad aresztowanymi „żandarmi znęcali się (...) w niemiłosierny sposób”, żądając wydania członków POW. „Przez 5 tygodni w Grajewie bili i katowali”, Stanisława Strzałkę, Jana Nagolskiego i Józefa Orbika, a następnie 8 października rozstrzelali ich w Grajewie. Dzięki bohaterskiej postawie w śledztwie Strzałki i Nagolskiego, którzy wzięli cały ciężar odpowiedzialności na siebie i nikogo nie wydali, uniknięto masowych aresztowań.