Kazimierz Godorowski

(1924-2002)

członek AK, więzień obozu koncentracyjnego Gross-Rosen

Wspomina koleżanka ze szkolnych lat Stanisława Skrodzka-Kumor

   Kazimierz Godorowski rodził się 10 września 1924 roku w Grajewie, gdzie ojciec był urzędnikiem celnym. Lata wojny spędzał z rodziną w Białymstoku. Po aresztowaniu ojca w 1940 roku pracował fizycznie na utrzymanie matki i rodzeństwa.
   Od marca 1942 roku był żołnierzem Armii Krajowej. Pracując w hurtowni leków “F.Reichelf AG” zorganizował konspiracyjną grupę gromadzącą i rozsyłającą do baz zaopatrzeniowych i oddziałów partyzanckich AK okręgu białostockiego leki, środki opatrunkowe i materiały wybuchowe. W roku 1943 na tajnych kompletach uzyskał świadectwo maturalne, a w roku 1944 ukończył kurs szkoły podchorążych w stopniu kaprala podchorążego. Do czasu aresztowania przez gestapo 23 maja 1944 roku pełnił funkcję łącznika dowódcy batalionu kpt. Hela.
   Po zakończonym śledztwie i pobycie w białostockim więzieniu został przewieziony do obozu koncentracyjnego Gross - Rosen. Od 10 lipca został więźniem nr 4460, a po tygodniu skierowano go do pracy w Komando Landeshut, gdzie przez kilka miesięcy pracował w fabryce łożysk tocznych. W lutym 1945 roku chory na zapalenie płuc został umieszczony w rewirze, w którym doczekał wyzwolenia 9 maja 1945 r.
   Po powrocie do Warszawy długo chorował. Następnie pracując zarobkowo rozpoczął studia psychologiczne na Wyższej Szkole Higieny Psychicznej i Uniwersytecie Warszawskim. Dyplom obu uczelni uzyskał w 1951 roku. W tym też roku rozpoczął pracę jako psycholog kliniczny w Szpitalu Psychiatrycznym w Kobierzynie, a w 1956 roku podjął pracę w Szpitalu Psychiatrycznym w Drewnicy, skąd odszedłna emeryturę w 1987 roku.
   Przez kilkanaście lat był wykładowcą na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1964 roku otrzymał tytuł doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Habilitację uzyskał na Akademii Teologii Katolickiej pracą “Psychologia i psychopatologia hitlerowskich obozów koncentracyjnych”.
   Był członkiem wielu organizacji, poprzez które utrzymywał liczne więzi koleżeńskie. Uhonorowany został Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Oświęcimskim, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska, Medalem Zwycięstwa i Wolności. Zmarł w IV.2002 r, w Ząbkach, gdzie został pochowany.
   Był bardzo mocno związany emocjonalnie z Grajewem, w którym spędził cała swoją wczesną młodość. Pasjonował się zbieraniem “grajewianów”. Żywo reagował na pojawiające się publikacje dot. Grajewa publikacje, o których długo dyskutował ze mną telefonicznie.