- Szczegóły
- Kategoria: Biogramy
- Poprawiono: niedziela, 11 października 2015, 14:16
- Jarosław Marczak
- Odsłony: 2867
Aleksander Dzwonkowski
(1819-????)
zesłaniec syberyjski
Urodzony około 1819 roku w Rajgrodzie, syn Piotra i Anieli ze Stypułkowskich, szlachcic niewylegitymowany. Uczył się w gimnazjum w Łomży, po 1835 roku był kancelistą w tymże gimnazjum. Pracował również jako guwerner.
Za przynależność do kółka spiskowego Rafała Błońskiego skazany początkowo na wniosek Komisji Śledczej „do wojska do oddalonych pułków ”. Ostatecznie wyrokiem z dnia 22.05/03.06 1840 roku skazany na osiedlenie na Syberię z orzeczeniem konfiskaty majątku. Drogę na zesłanie odbył okuty w kajdany „bryczką pocztową” razem z Rafałem Błońskim i Janem Mocarskim pod eskortą czterech żandarmów i oficera. 9 dni jechali do Moskwy, kolejne 9 do Kazania, następne 9 do Permu. 16.09.1840 roku byli w Tobolsku. W 1841 roku ułaskawiony „ z okazji zaślubin cesarzewicza Aleksandra”.
O Dzwonkowskim wspomina w swoich pamiętnikach Ewa Felińska: Wielu wygnańców otrzymało ułaskawienie albo przynajmniej złagodzenie kary. Właśnie z tej przyczyny przyjechali do Tobolska z miast powiatowych mieszkańcy niegdyś Królestwa Polskiego. Bieliński, Babiński, Dzwonkowski, Łępicki, którzy otrzymali pozwolenie wrócić na miejsce do kraju. Pan Bieliński z Karolem Balińskim, wybierają się w lubelskie, pan Łępicki z panem Dzwonkowskim do Warszawy. Aleksander Dzwonkowski pozwolenie na powrót do kraju ostatecznie uzyskał w 1845 roku.
Dalsze losy nieznane.