Leon Karwowski

(1897-1962)

członek Polskiej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej

   Urodził się 25 listopada 1897 r. w Turczynie, jako syn Wincentego i Pauliny z Łochowskich. Ukończył szkołę powszechną w Bełdzie, a następnie pomagał rodzicom w prowadzeniu gospodarki. We wrześniu 1917 r. wstąpił w szeregi POW, przyjmując ps. „Smoła”. Brał udział w pracach konspiracyjnych organizacji oraz rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r. Następnie wstąpił na ochotnika w szeregi WP do 33 pp. Wraz z pułkiem wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w trakcie której został lekko ranny.

   Po zakończeniu wojny został zwolniony do rezerwy w stopniu plutonowego. Powrócił do rodzinnej miejscowości, gdzie nadal zajmował się uprawą roli. Działał także w lokalnych strukturach Stronnictwa Ludowego i koła powiatowego POW.
   Podczas okupacji sowieckiej działał w Polskim Związku Powstańczym, a od 1942 r. w AK, przyjmując ps. „Lemiesz”. Służył w 6 kompanii. Dowodził drużyną, następnie plutonem, a od czerwca 1943 r. był komendantem placówki nr 12 (Bełda). Ukończył kurs Szkoły Podchorążych rejonu Rajgród. Cieszył się dużym autorytetem w całej gminie Bełda. W maju 1944 r. został awansowany do stopnia starszego sierżanta czasu wojny. Podczas akcji „Burza” dostarczał do 9 psk AK żywność. W 1945 roku dowodził II Batalionem Grajewskiego Obwodu AKO.
   Po zakończeniu okupacji niemieckiej wstąpił w szeregi Polskiego Stronnictwa Ludowego, w którym pełnił funkcję prezesa zarządu powiatowego. Kandydował na posła z listy PSL w wyborach do Sejmu Ustawodawczego ze stycznia 1947 r. Leon Karwowski został aresztowany w wyniku akcji likwidowania przez komunistyczne władze struktur PSL w powiecie szczuczyńskim.
   Zmarł w 1962 r., pochowany został na cmentarzy w Rajgrodzie.