Czesław Kulesza

(1894-1944)

właściciel apteki, pierwszy komendant ZWZ-AK Obwodu Grajewo

   Ur. 14 I 1894 r. we wsi Miodusze Wlk. (pow. Wysoko Mazowiecki) jako syn Pawła i Franciszki z Brzosków. Ukończył 8-klasową szkołę Rychłowskiego w Warszawie. Od 1914 r. praktykował w aptece Weila w Ozorkowie, następnie w Ostrowi Maz., Nowem Brzesku i aptece Karpińskiego w Warszawie. W 1915 r. po przeszkoleniu pedagogicznym w Polskiej Macierzy Szkolnej został nauczycielem ludowym w Tykocinie. Prowadził tam też działalność kulturalno-oświatową. W latach 1915-1918 należał do POW ps. „Grusza” jako z-ca komendanta miejscowego. W XI 1918 uczestniczył w rozbrajaniu Niemców.
   W wyniku śmierci swoich rodziców zwolniony ze służby wojskowej do rez. jako jedyny żywiciel młodszego rodzeństwa. Po powrocie starszego brata z niewoli niem. zapisuje się na studia wyższe na UW. W 1920 r. wstąpił jako ochotnik do 8 (108) puł i kilka miesięcy na froncie. Zdemobilizowany w 1921 r. w stopniu kpr.
   W latach 1921-25 studiował farmację na UW i uzyskał dyplom mgra farmacji. Pierwotnie prowadził aptekę w m. Widze (pow. bracławski). W latach 1928-1931 był też prezes tamtejszego Zw. Strzeleckiego, Federacji Wojskowej i Straży Ogniowej. W 1931 r. prowadzi aptekę w Dobrzycach nad Dzisną.
   Następnie przeniósł się do Grajewa, gdzie założył własną aptekę przy ul. Bandurskiego 1 (ob. Kopernika). Dalej aktywny na niwie społecznej: był m.in. prezesem Zw. Rezerwistów i organizacji miejskiej OZN.
   Wziął udział w kampanii IX 1939 r. w stopniu ppor. Po jej zakończeniu powrócił w rodzinne strony i wstąpił w szeregi SZP, następnie ZWZ-AK. Na przełomie 1939/40 Sowieci zarekwirowali mu aptekę i przenieśli go do wsi Pieńczykówek. Tu rozwijał działalność konspiracyjną pod pseudonimem „Wiarus”. W VII 1941 r. po wkroczeniu Niemców został komendantem ZWZ w Grajewie, a następnie komendantem Rejonu Grajewo, a od początku 1942 komendantem Obwodu AK Grajewo.
   Został aresztowany przez Niemców w połowie V 1943 r. Razem z nim aresztowano jego żonę, dwie córki i teściową. Wszyscy zostali rozstrzelani w zbiorowej egzekucji w lasach Boguszewskich w 1944 r.