Bronisław Józef Władysław Nazimek

(1883-????)

starosta powiatu szczuczyńskiego w latach 1920-1922


   Urodził się 31 sierpnia 1883 r. w Zawadzie pow. ropczycki na terenie ówczesnej Galicji, jako syn Karola i Marii Erlich. W latach 1894–1903 uczęszczał do gimnazjum w Jarosławiu, w którym to w maju 1903 r. zdał maturę. Następnie studiował na wydziale prawa i administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w latach 1906, 1911 i 1913 złożył trzy egzaminy rządowe.
   W dniu 1 października 1906 r. wstąpił jako jednoroczny ochotnik w szeregi 13. pułku piechoty austriackiej w Krakowie. Po rocznej służby przeniesiony został do rezerwy, w której uzyskał kolejne szarże wojskowe: chorążego rez. (1908 r.) i podporucznika rez. (1912 r.) 1 sierpnia 1914 r. w związku z wybuchem I wojny światowej został powołany do służby czynnej, w której przebywał do końca października 1918 r. m.in. jako komendant oddziału żandarmerii polowej w Hrubieszowie i Pińczowie. W okresie tej służby w awansowany został do stopnia porucznika (1915 r.). Służba w szeregach armii austriackiej poza awansami zaowocowała przyznanymi mu odznaczeniami: Bronzene Militärverdienstmedaille am Bande des Militärverdienstkreuzes (1916 r.) i Karl-Truppenkreuz (1917 r.).
   Od 1 listopada 1918 r. przebywał w szeregach Armii Polskiej jako p.o. dowódcy żandarmerii powiatowej w Radomiu. Z początkiem maja 1919 r. został zwolniono go do rezerwy w stopniu porucznika (starszeństwo z dnia 1 czerwca 1919 r.), choć oficjalnie proces jego przejścia z armii do służby w administracji państwowej trwał do drugiej połowy 1920 r.
   Co najmniej od listopada 1920 r. do najprawdopodobniej końca stycznia 1923 r. sprawował funkcję starosty powiatu szczuczyńskiego w Grajewie. Następnie był jeszcze starostą w Łomży (na pewno kwiecień 1923 – luty 1927), a od czerwca 1927 r. starostą błońskim w Grodzisku. Z kolei w latach 1930–1933 był starostą brzozowskim na terenie woj. lwowskiego. Z zajmowanego stanowiska w Brzozowie został odwołany w związku z podejrzeniami o zamieszanie w zamach na Władysława Owoca, prezesa powiatowego Stronnictwa Narodowego i Jana Chudzika, osobistego sekretarza Romana Dmowskiego.
   W maju 1932 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Dalsze losy nie są znane. Wiadomo tylko, że w 1934 r. jako oficer rezerwy miał przydział do Kadry Okręgu Korpusu X (PKU Przemyśl).
   Był żonaty i posiadała córkę Marię (ur. 4 X 1915 r.).

Wykorzystane materiały: CAW, Bronisław Nazimek – Ap. 1324; AAN, MSW, sygn. 4257 – Wykaz kierowników starostw sporządzony w dniu 10 IV 1923 r., k. 5; APE, sygn. 140 - Akta notariusza Kazimierza Dziekońskiego z Grajewa, Rep. 964/1922, Rep. 1418/1922; "Dziennik Urzędowy Województwa Białostockiego", nr 2 z 1.02.1921, nr 11 z 1.11.1921; "Rocznik Oficerski Rezerw", Warszawa 1934; "Informator powszechny RP z kalendarzem Policji Państwowej na rok 1922"; J. Ceremuga, Starostowie Brzozowa z lat wielkiego kryzysu gospodarczego, „Wiadomości Brzozowskie”, nr 11 z 10.1992 r.