Ludwik Liczbiński

(????-1863)

powstaniec styczniowy w oddziale "Wawra"

   W młodych latach brał udział w kampanii węgierskiej 1848 roku, gdzie służył w oddziałach kawalerii. Po powrocie do kraju rozpoczął pracę jako urzędnik na stacji kolejowej w Łochowie. Tu zastaje go wybuch powstania styczniowego. Trudno powiedzieć czy zaangażowany był w działalność konspiracyjną. Jak podaje "Głos Kolejowca": powstańcy pod groźbą użycia broni zmusili Liczbińskiego i stróża stacyjnego Rosztena do przyłączenia się do nich.
   Liczbiński odbył kampanię w oddziale Władysława Cichorskiego "Zameczka", gdzie uzyskał awans na oficera. Po bitwie pod Drążdżewem, z powodu choroby zmuszony jest opuścić partię. Po powrocie do zdrowia wstępuje do formującego się w Puszczy Augustowskiej oddziału Konstantego Ramotowskiego "Wawra". Niedługo później obejmuje dowództwo nad oddziałem po Pawle Suzinie z awansem na majora. Wymieniony w bitwie pod Berżnikami. Odznaczył się w bitwie pod Gruszkami. W przemarszu partii "Wawra" przez powiat augustowski w łomżyńskie stanowił ariergardę. Walczył pod Radziłowem.
   Zginął 7 lipca 1863 r. w krwawej bitwie pod Sieburczynem, osłaniając przeprawę żołnierzy Ramotowskiego przez Narew.
   Liczbiński jest mylony ze swoim podkomendnym Michałem Czempińskim, który również poległ pod Sieburczynem.

Źródła:
"Głos Kolejowca" 3/1930 (tu: wymieniony tylko z nazwiska),
Józef Wysocki, Pamiętnik Generała Wysokiego z czasów kampanii węgierskiej. Warszawa 1899. (tu: w oficjalnych spisach sztabowych figuruje jako Ludwik Liczbiński),
Stanisław Zieliński, Bitwy i potyczki w powstaniu 1863/64. Rapperswil 1913. (tu: jako Czempiński Liczbiński).