Eugeniusz Kępka

(1924-2002)

funckjonariusz PUBP w Grajewie w latach 1948-1950

  Syn Wawrzyńca i Antoniny. Urodził się 19 czerwca 1924 r. w Myślachowicach (powiat Chrzanów, woj. Małopolskie). Od grudnia 1942 r. do stycznia 1945 r. dowodził „piątką” w oddziale GL-AL Stanisława Wałacha w powiecie chrzanowskim. Używał ps. „Lis”. 14 lutego 1945 r. wstąpił do służby w aparacie bezpieczeństwa.

Na początku 1945 r. był funkcjonariuszem Milicji Obywatelskiej w Myślenicach. Następnie został młodszym referentem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Chrzanowie. Pełnił stanowisko młodszego referenta, a następnie oficera śledczego. Od 21 maja 1946 był starszym oficerem śledczym w PUBP w Wysokiem Mazowieckiem. Tę samo funkcję pełnił w PUBP w Suwałkach (od 1 sierpnia 1947 r.). Od 30 września 1948 r. oficerem śledczym był również w PUBP w Grajewie. Od 1 września 1950 r. znajdował się do dyspozycji szefa WUBP w Opolu. W dniu 1 listopada 1950 r. zaczął pracować jako oficer śledczy Sekcji 1 Wydziału Śledczego WUBP w Opolu. Następnie, 15 lipca 1952 r. został awansowany na stanowisko starszego oficera śledczego. Dnia 15 lipca 1952 r. zaczął pełnić obowiązki kierownika, a od 1 grudnia tego roku został kierownikiem Sekcji 3 Wydziału Śledczego WUBP w Krakowie Od 1955 r. służył w Stalinogrodzie (Katowicach). Najpierw został inspektorem w Inspektoracie Kierownictwa Wojewódzkiego Urzędu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego, a następnie był tam kolejno starszym oficerem operacyjnym Sekcji 1 Wydziału II SB KW MO w Katowicach. Od 1958 r. służył w Krakowie (starszy oficer śledczy Wydziału Śledczego SB KW MO, kierownik Grupy Wydziału Śledczego SB KW MO, inspektor Inspektoratu Kierownictwa SB KW MO oraz zastępca naczelnika Wydziału Śledczego SB KW MO). Był słuchaczem dwóch kursów: w 1953 r. – organizowanym dla Aktywu Kierowniczego Ośrodka Szkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a w 1970 r. dla Kadr Kierowniczych SB MSW. W 1968 r. w stopniu majora był inspektorem Inspektoratu Kierownictwa SB KWMO w Krakowie. Dnia 31 lipca 1977 r. przeszedł na emeryturę w stopniu podpułkownika. Zmarł 8 września 2002 r.

Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polki (29.6.1964), Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim (17.7.1961), resortowym Medalem 20 Lat w Służbie Narodu (7.7.1965).   

Awanse: chorąży – 21 V 1946 r.; podporucznik – 10 VII 1947 r.; porucznik – 21 VII 1951 r.; kapitan – 21 VII 1954 r.; kapitan MO – 20 II 1957 r.; major MO – 22 VII 1968 r.; podpułkownik MO – 15 VI 1977 r.