Szczegóły

Poprawiono: sobota, 17 października 2015, 09:22

Krzysztof Borawski

Odsłony: 3438

Kiosk Maliszewskiego

   W latach sześćdziesiątych kiosk ten znajdował się na rogu Wojska Polskiego i placu Niepodległości (obecnie Rossman). Oczywiście nie był ten kiosk własnością pana Maliszewskiego, ale tak się mówiło. Kupowałem tam gazety dla ojca - Express Wieczorny i Białostocką, Programu telewizyjnego wtedy w czasopismach jeszcze nie było. Dla mnie ważniejszym artykułem był klej („Cement” lub "Uniwersalny") do klejenia papierowych modeli z „Małego Modelarza”. Obok kiosku był zakład szewski, gdzie za niewielką opłatą szewc przybijał do butów tzw. plastynki - element niezbędny do przymocowania łyżew „Junak”.
   We wspomnieniach Antoniego Czajkowskiego "Myśli przy fortepianie" na stronie 17 jest fragment opisujący położenie sklepów właśnie na rogu d. Białostockiej i d. placu 1 Maja. Niestety, umiejscowienie kiosku RUCH wg Antoniego nie pasuje do moich wspomnień. Może istnieją zdjęcia, które rozwiałyby wątpliwości? Pamiętam, że wejście do kiosku było od placu, a okno wychodziło na Białostocką.

(Krzysztof Borawski)

Szczegóły

Poprawiono: czwartek, 15 października 2015, 15:05

Tomasz

Odsłony: 3337

Fabryka Taśm Gumowych Hepnera

   Pierwszym z zakładów przemysłowych powstałych w Grajewie była bez wątpienia Fabryka Taśm Gumowych Wolfa Lejby Hepnera. Powstała w 1882 roku jako grajewska fabryka taśm gumowych “Pokrojski et co.”, a dopiero w 1897 przeszła w wyłączne posiadanie Wolfa Lejby Hepnera. Zakład był zlokalizowany przy ul. Rajgrodzkiej 43 (ob. Kopernika).

Szczegóły

Poprawiono: poniedziałek, 12 października 2015, 22:29

Tomasz

Odsłony: 3383

Dom Parafialny

   Któż z mieszkańców Grajewa nie kojarzy sylwetki tegoż budynku stojącego tuż za kościelnym parkiem przy ulicy Kopernika. Warto przyjrzeć mu się nieco bliżej, tym bardziej, że w bieżącym roku mija właśnie 90 lat od podjęcia decyzji o jego powstaniu.
    A wszystko zaczęło się 6 VIII 1921 r., gdy członkowie Dozoru Kościelnego w osobach ks. Józefa Butanowicza – prezesa i członków: Szczepana Bielawskiego, Józefa Przekopowskiego i Aleksandra Grochowskiego z Grajewa oraz Andrzeja Krukowskiego z Bogusz, Józefa Przekopowskiego z Mieruć, Konstantego Antosiewicza z Wierzbowa zebrani w kancelarii parafialnej w Grajewie stwierdzili, że „dla podniesienia poziomu kulturalno-oświatowego wśród parafjan okazuje się niezbędnem wzniesienie nowego domu ludowego w Grajewie” i postanowili przyjąć darowiznę ówczesnego właściciela majątku Grajewo Józefa Pawłowskiego.

Szczegóły

Poprawiono: poniedziałek, 12 października 2015, 22:20

Tomasz

Odsłony: 3252

Cerkiew prawosławna

   Murowana pw. Św. Marii Magdaleny z dwiema kopułami wybudowana w „ogrodzie Kościuszki”. Całkowity koszt budowy wyniósł 41 tysięcy rubli, z czego połowa pochodziła od ofiarodawców. Pozostałą część przekazał skarb państwa. Autorem projektu prawdopodobnie był architekt Trusow. 22 lipca 1876 roku położono kamień węgielny pod jej budowę, a 22.X.1878 r. jej wyświęcenia dokonał arcybiskup warszawski Leoncjusz.

Szczegóły

Poprawiono: poniedziałek, 12 października 2015, 22:18

Tomasz

Odsłony: 3443

Cmentarz prawosławny

   W liście grajewskich ewangelików z 1885 do ówczesnych władz czytamy, że przed otwarciem kolei liczba prawosławnych w Grajewie była niewielka i mogli oni być chowani na cmentarzu ewangelickim (świadczą o tym zachowane do dziś pojedyncze nagrobki prawosławne np. generała lejtnanta Aleksandra Wiktorsta z 1888 r.). Po wybudowaniu kolei liczba ich bardzo wzrosła i należy wydzielić przy cerkwi osobny cmentarz.

Szczegóły

Poprawiono: poniedziałek, 12 października 2015, 22:15

Tomasz

Odsłony: 5220

Obóz jeniecki w Boguszach

   W okresie okupacji niemieckiej na terenie pow. grajewskiego istniało kilka obozów, z których największym był obóz w Boguszach. Powstał on jako obóz jeńców sowieckich na polach w pobliżu tej miejscowości po ataku Niemiec na Związek Sowiecki w czerwcu 1941 r. Pierwotnie jako oflag 56 i stalag 373 i zajmował powierzchnię 50 ha. Żołnierze Armii Czerwonej, którzy do niego trafili, przetrzymywani byli pod gołym niebem w wykopanych przez siebie dołach, a później ziemiankach. Wkrótce zgromadzono w nim kilkadziesiąt tysięcy jeńców. Wśród jeńców spotykało się także Polaków, którzy w wyniku poboru w latach 1939-1941 znaleźli się w szeregach Armii Czerwonej. Polacy na ogół po interwencji rodzin byli z obozu zwalniani, choć czasem trwało to dość długo.